Η ευτυχία
ανήκει σ’εκείνους
που υποψιάζονται την ύπαρξή της
Δελτίο ΚΕΠΕ, 26 Σεπτεμβρίου 1999
Οι Χονδρός και Κατσιάνη δρουν συντροφικά από το 1974 με επίκεντρο την τοπική καθημερινότητα της Θεσσαλονίκης. Με τις εικαστικές και μη συμπεριφορές τους, πρώτα ως δίδυμο καλλιτεχνών και ύστερα ως δίδυμο «συνταξιούχων» καλλιτεχνών και φιλολόγων, ως σύντροφοι και ως οικογένεια, αποδοκιμάζουν τα διαχωριστικά όρια τέχνης-ζωής και μας προκαλούν να αναζητήσουμε μέσα από την τέχνη έναν δραστικό τρόπο να ζούμε (όπως αναφέρει και η Αρετή Λεοπούλου στην έκδοση Για τη διαύγεια ανάμεσα στην ταχύτητα και τη διάρκεια / Ψ ί χ ο υ λ α / που πέταξαν πίσω τους ο Θανάσης Χονδρός και η Αλεξάνδρα Κατσιάνη για να βρουν το δρόμο, 2019).
Για περίπου 30 χρόνια, άλλοτε οι δυο τους και άλλοτε μαζί με άλλους, θα οργανώσουν πλήθος από εικαστικές και συναυλιακές δράσεις και θα δημοσιεύσουν εκδόσεις και δίσκους. Η ανορθόδοξη ελευθερία με την οποία κινήθηκαν από το ένα καλλιτεχνικό είδος στο άλλο και ο παιγνιώδης τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίησαν τα διαθέσιμα δημιουργικά μέσα θα χαρακτηρίσουν και την καθημερινή ζωή τους. Μιας και από την αρχή τους ενδιέφεραν οι διάφορες συμπεριφορές ως κάτι ενιαίο, την τελευταία δεκαετία –μετά την πρόωρη καλλιτεχνική «συνταξιοδότησή» τους το 2004–, τρέχουν σε αγώνες ορεινού δρόμου ως Ανώνυμοι Ορθολογιστές με τον γιο και την κόρη τους και παράλληλα ως Οίκοι μοιράζονται στιγμές οικογενειακού παιχνιδιού, ηχητικές συνθέσεις, φωτογραφίες, εκδόσεις και βάζα με γλυκό του κουταλιού. Μέχρι και σήμερα, συμμετέχουν σε καλλιτεχνικές διοργανώσεις αποφεύγοντας τη δημιουργία νέων έργων, ενώ συχνά αναρτούν δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο προσφέροντας έντυπα και άλλα αντικείμενα από το αρχείο και τις προσωπικές συλλογές τους, με την οικειότητα και την αμεσότητα που θα χαρακτήριζε ένα παζάρι στην αυλή του σπιτιού τους.
Στο πλαίσιο της κεντρικής έκθεσης, Being as Communion, μια επιλογή από εικαστικές δράσεις και καθημερινές συμπεριφορές αγάπης, οικειότητας, πειραματισμού και αντίστασης παρουσιάζονται σε μια ειδικά σχεδιασμένη πλατφόρμα στη Βίλα Καπαντζή. Στο έργο των Χονδρού και Κατσιάνη τα δίπολα και τα ψευδο-διλήμματα καταρρίπτονται καθώς οι φαινομενικά διαχωρισμένες έννοιες, τέχνης και ζωής, ιδιωτικού και δημόσιου, καθημερινού και επίσημου, βρίσκουν την πραγμάτωσή τους η μία στην άλλη. Έτσι και στην Αιμομιξία, ένα ζευγάρι παπουτσιών της Αλεξάνδρας κατοικεί μέσα σε αυτό του Θανάση ενόσω το ζευγάρι του Θανάση κατοικείται από αυτό της Αλεξάνδρας. Στα διάφορα επίπεδα της ξύλινης πλατφόρμας, τοποθετούνται ανατυπωμένα έντυπα προς διάθεση, δελτία τύπου του ΚΕΠΕ και μια στοίβα από φέιγ βολάν του Ούτως ή άλλως ποίηση, στα οποία όλες οι λέξεις εκτός του διαζευκτικού «ή» έχουν μουτζουρωθεί. Δεξιά και αριστερά, δύο σετ ακουστικών αναπαράγουν μια επιλογή από ηχητικές συνθέσεις του συγκροτήματος Δημοσιοϋπαλληλικό Ρετιρέ και των Οίκοι2310, ενώ στην κορυφή της πλατφόρμας μια σειρά από οθόνες προβάλλουν παλαιότερα βίντεο και καταγραφές δράσεων. Στον τοίχο πάνω από αυτές, βρίσκεται κολλημένη μια φωτογραφία από την αντιπολεμική πορεία του 2003 που απεικονίζει τους ίδιους ανάμεσα σε άλλους να κρατούν το πανό «ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ».
Ο τοίχος απέναντι έχει καλυφθεί από πάνω μέχρι κάτω με πολλαπλές ανατυπώσεις ενός αυτοκόλλητου που κολλήθηκε μαζικά στους δρόμους της Θεσσαλονίκης την πρωτοχρονιά του 1984. Σε αυτό απεικονίζονται οι δυο τους να ποζάρουν αγκαλιά και από κάτω με μεγάλα γράμματα αναγράφεται η λέξη «Αγαπιόμαστε» και η διεύθυνσή τους. Στο κέντρο του τοίχου η Κοινότητα, μια εγκατάσταση με 36 κουτάλια να αγκαλιάζουν το ένα το άλλο και όλα μαζί μια μερίδα καστανής ζάχαρης, έρχεται κατευθείαν από τον τοίχο της κουζίνας τους. Αντικριστά, μια φωτεινή neon επιγραφή μας καλεί να απαντήσουμε στην ερώτησή τους, «θέλεις να γίνω οικογένεια σου;».
Το Κέντρο Ερευνών Για Τον Προσδιορισμό Της Ευτυχίας επανεμφανίζεται στην Θεσσαλονίκη 25 χρόνια μετά την πρώτη του λειτουργία και καλεί το κοινό σε μια συλλογική εμπειρία με σκοπό την (εφ)εύρεση νέων τρόπων καθημερινής συσχέτισης, επικοινωνίας και δράσης μέσα από την τέχνη· με σκοπό τον προ(σδι)ορισμό της ευτυχίας.
